Bağırsağa İyi Gelen Et: Sığır Etinin Faydaları

Araştırma kapsamında, 18 ila 22 yaş aralığında 16 sağlıklı gönüllü iki gruba ayrılarak 8 hafta boyunca farklı et bazlı diyetlerle beslendi. Bir grup haftada üç kez potasyum, çinko ve B vitaminleri açısından zengin olan Pirene sığırı tüketti; diğer grup ise aynı şekilde pişirilmiş tavuk etiyle beslendi.

Mikroorganizma Sayısında Artış

Çalışmanın sonunda katılımcılardan dışkı örnekleri alındı ve bağırsak mikrobiyomu analiz edildi. Elde edilen veriler, tavukla beslenen grupta yararlı bakteri çeşitliliğinde düşüş ve zararlı mikroorganizma sayısında artış yaşandığını ortaya koydu. Sığır etiyle beslenenlerde ise bağırsağın koruyucu tabakasını destekleyen Blautia bakterisinin sayısında artış tespit edildi.

Sindirim ve Besin Emilimine de Etkiliyor

Çalışma sonuçlarına göre, tavuk eti tüketimi glikoz emilimini olumsuz etkileyip aminoasit üretimini azaltırken, sığır eti bu alanlarda daha olumlu bir tablo çizdi. Uzmanlar, yağsız kırmızı etin dengeli bir diyette yer almasının yalnızca sindirim sistemine değil, genel sağlığa da katkı sağlayabileceğini vurguladı.

Uzmanlar, her ne kadar kırmızı et tüketiminin bazı sağlık riskleriyle bağlantılı olduğunu kabul etse de, tamamen dışlanmasının da önerilmediğini belirtiyor. Özellikle işlenmiş kırmızı etler konusunda uyarılar yapılırken, İngiltere Ulusal Sağlık Servisi (NHS), günlük kırmızı et tüketiminin 70 gramı geçmemesi gerektiği hatırlatıldı.

Et; kas gelişimi, hormon üretimi ve sinir sistemi sağlığı için gerekli olan B12 vitamini açısından önemli bir kaynak. Ancak ölçülü tüketimle potansiyel sağlık risklerinin azaltılması mümkün.

Fazla Tavuk Tüketimi de Riskli Olabilir

Daha önce yapılan başka bir çalışmada ise haftada 300 gramdan fazla tavuk tüketiminin mide kanseri başta olmak üzere çeşitli kanser türleriyle ilişkilendirildiği belirtilmişti. Bilim insanları, bu riskin pişirme yöntemi veya hayvan yemleriyle bağlantılı olabileceğini düşünüyor.

Uzmanlar, hem kırmızı hem beyaz etin dengeli ve doğru şekilde tüketilmesi gerektiğini, tek başına “en sağlıklısı” şeklinde bir tercihten ziyade genel beslenme alışkanlıklarının belirleyici olduğu vurgulandı.