“`html
Usta sinema oyuncusu Cüneyt Arkın, “Gurbet Kuşları”, “Şoför Nebahat ve Kızı”, “Malkoçoğlu”, “Köroğlu” ve “Osmanlı Kartalı” gibi 300’den fazla projede yer aldıktan sonra, aramızdan ayrılışının üzerinden tam 3 yıl geçti.
Gerçek adıyla Fahrettin Cüreklibatır, 8 Eylül 1937’de Eskişehir’in Karaçay köyünde, Nogay Türkleri kökenli Hacı Yakup ve Halise Cüreklibatır çiftinin oğlu olarak dünyaya geldi.
İlköğretim öğrenimini Necatibey İlkokulu’nda aldıktan sonra Eskişehir Ortaokulu ve Atatürk Lisesi’nden mezun oldu. 1962 yılında ise İstanbul Tıp Fakültesi’nden diplomasını aldı.
Öğrencilik yıllarında yazdığı şiir ve hikaye denemeleri çeşitli dergilerde yayımlandı ve sanat kariyerine katkı sağladı.
Askerliğini Eskişehir’de yedek subay olarak gerçekleştiren Arkın, sonrasında Adana ve çevresinde doktorluk yaptı.
Sinemaya İlk Adımı 1964’te Attı
Cüneyt Arkın, 1963 yapımı “Şafak Bekçileri” filminde Göksel Arsoy’un başrolüyle birlikte yönetmen Halit Refiğ’in dikkatini çekti.
Bu süreçte Artist dergisinin yarışmasında birinci olduktan sonra 1964 yılında “Gurbet Kuşları” filmiyle sinema dünyasına adımını attı.
Ünlü oyuncu, 2007 yılında 26. İstanbul Film Festivali’nde “Sinema Onur Ödülü”ne sahip oldu. Halit Refiğ, Arkın’a dair düşüncelerini şu ifadelerle dile getirdi:
“Gurbet Kuşları’ndan sonra, Cüneyt Arkın’a genellikle kadın seyircileri hedef alan romantik karakterler verildi. Ancak onu önce Türkiye, daha sonra da dünya çapında ünlendirecek ‘Malkoçoğlu’ gibi karakterleri yaratacak bir potansiyel taşıdığını düşünmemiştim. Cüneyt Arkın, kendisini dünyanın sinema tarihine kazandıran bir fenomen haline getirmiştir.”
Cüneyt Arkın, yüz güzelliğiyle savaşçı ve genç aşık rollerinin popülaritesine ulaştı. Ayrıca İstanbul’da Medrano Sirki’nde bir sezon ücretsiz çalışarak atletik yeteneklerini geliştirdi. Aksiyon ve macera türündeki filmlerdeki akrobatik yetenekleri, onu dünya çapında öne çıkardı. Filmleri farklı isimlerle uluslararası pazarda boy göstermeye başladı; İtalya’da George Arkin olarak, İran’da ise Fahrettin adıyla tanındı. Cüneyt Arkın, sadece eğlenceden ibaret olmayan, derin toplumsal sorunlara odaklanan projelerde de yer aldı, yönetmenlik yaptı. Kendisi, öncelikle Türkiye’nin güvenliğine ve huzuruna adanmış bir karakter olarak biliniyor ve ‘Dünyayı Kurtaran Adam’ ise hayatın eğlenceli yönünü simgeliyor.
Kendi Eşsiz Tarzını Yaratmayı Başardı
1964 yapımı “Gözleri Ömre Bedel” filmindeki kavga sahnesi, Arkın’ın kariyerindeki önemli bir edim oldu.
İlk yıllarında 30’a yakın filmde rol alan Cüneyt Arkın, ilk başta romantik karakterler ile tanındı; ancak sonrasında aksiyon filmlerine yöneldi.
İstanbul’da binicilik ve karate dersleri aldı; Medrano Sirki’nde akrobasi eğitimi aldı. Bu birikimlerini “Malkoçoğlu” ve “Battalgazi” serilerinde beyaz perdeye yansıttı ve Türk sinemasına farklı bir soluk getirdi.
1964 yılında Güler Mocan ile ilk evliliğini yaptı. 1966’da Filiz isminde bir kızı dünyaya geldi, ancak çift 1968’de ayrıldı.
Aynı yıl sanatçı, gerçek adı olan Fahrettin Cüreklibatır ismini bırakıp, Cüneyt Arkın sahne adını kullanmaya başladı.
Cüneyt Arkın, 1969’da Betül Işıl ile nişanlandı, 1970’te evlendikten kısa bir süre sonra 1971’de boşandılar. Daha sonra ikinci evliliğini gerçekleştirdi ve bu evlilikten Kaan ve Murat isimli iki oğlu oldu.
Altın Portakal ve Altın Koza’nın sahibi oldu
Cüneyt Arkın, 1969 yapımı “İnsanlar Yaşadıkça” filmiyle 6. Antalya Altın Portakal Film Festivali’nde “En İyi Erkek Oyuncu” ödülünü kazandı.
4. Altın Koza Film Festivali jürisi, 1972’de “Baba” adlı filmdeki rolüyle Yılmaz Güney’i “En İyi Erkek Oyuncu” seçmesine rağmen Arkın, “Yaralı Kurt” filmindeki performansıyla ikinci olarak “En İyi Erkek Oyuncu” unvanına sahip oldu. Yakın dönemdeki baskılar nedeniyle bu ödülü reddetti.
Cüneyt Arkın, 1976 yılında “Mağlup Edilemeyenler” filmi ile 13. Antalya Altın Portakal Film Festivali’nde “En İyi Erkek Oyuncu” ödülünü kazandı, 36. Antalya Altın Portakal Festivali ve 18. Sadri Alışık Tiyatro ve Sinema Oyuncu Ödülleri’nde “Yaşam Boyu Onur Ödülü” aldı, 2013’te ise Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından “Kültür ve Sanat Büyük Ödülü”ne layık görüldü.
Cüneyt Arkın, sinema kariyerinin başlangıcında romantik filmlerle başlayarak, zamanla daha hareketli projelere yöneldi. Kariyeri boyunca westernden komediye, maceradan toplumsal mesajlara birçok farklı türde filmde yer aldı. 1978 yapımı “Maden” ve 1979 yapımı “Vatandaş Rıza” filmleri, onun kariyerinde önemli bir yere sahip olmuştur.
Başarılı sanatçı, yalnızca oyunculukla kalmayıp televizyon programları hazırlayıp sunmuş ve sağlık konulu makaleler yazmıştır.
Türk milliyetçisi kimliğiyle bilinen Cüneyt Arkın, 20 Ekim 1991’deki genel seçimlerde Anavatan Partisi’nden Eskişehir’den milletvekili adayı olmasına rağmen seçimi kazanamamıştır. Aynı zamanda bir dönem İşçi Partisi’nin etkinliklerinde yer aldı.
Cüneyt Arkın, 28 Haziran 2022’de kalp krizi sonucu İstanbul’da yaşama veda etti ve 85 yaşında aramızdan ayrıldı.
Yönetmenlik ve Senaristlik Deneyimi
Kariyeri boyunca 300’den fazla filmde rol alan Cüneyt Arkın, yönetmenlik ve senaristlik de yapmış, son olarak 2014 yapımı “Gulyabani” filminde oyunculuk yapmıştır. Oynadığı bazı filmler ise şunlardır:
“Aşk ve Kin”, “Gözleri Ömre Bedel”, “Hepimiz Kardeşiz”, “Sokakların Kanunu”, “Şoför Nebahat ve Kızı”, “Gurbet Kuşları”, “Kırık Hayatlar”, “Dudaktan Kalbe”, “Serseri Aşık”, “İnatçı Gelin”, “Horasan’ın Üç Atlısı”, “Fakir Bir Kız Sevdim”, “İntikam Uğruna”, “Malkoçoğlu”, “Göklerdeki Sevgili”, “Cibali Karakolu”, “Yüzbaşı Kemal”, “Hacı Murat”, “Namus Borcu”, “Artık Sevmeyeceğim”, “Köroğlu”, “Yüzbaşının Kızı”, “Vatan ve Namık Kemal”, “Osmanlı Kartalı”, “Melikşah”, “Aşk Mabudesi”, “Arım Balım Peteğim”, “Selahattin Eyyubi”, “Ferhat ile Şirin”, “Yarım Kalan Saadet”, “Yusuf ile Züleyha-Hazreti Yusuf”, “Yumurcak Köprüaltı Çocuğu”, “Vahşi Çiçek”, “Her Şey Oğlum İçin”, “Battal Gazi”, “Malkoçoğlu Ölüm Fedaileri”, “Severek Ayrılalım”, “Nazlı ile Murat”, “Çöl Kartalı”, “Yaralı Kurt”, “Kara Murat: Fatih’in Fedaisi”, “Yumurcak Küçük Kovboy”, “Çaresizler”, “Acı Hayat”, “Kara Murat Fatih’in Fermanı”, “Oğul”, “Dayı”, “Kin”, “Babalık”, “Cemil”, “Deli Yusuf”, “Babacan”, “Tek Başına”, “Che Carambole Ragazzi”, “Maden.” (AA)
“`
